معنی شعر همای رحمت فارسی دهم - حالا درس

معنی شعر همای رحمت فارسی دهم

در این نوشته با معنی شعر همای رحمت فارسی دهم همراه شما هستیم.

معنی شعر همای رحمت فارسی دهم

علی ای همای رحمت، تو چه آیتی خدا را                         که به ماسوا فکنی همه سایه هما را

ای علی،ای همای سعادت ، تو چه نشانه ای از خداوند هستی، که سایه خوشبختی و رحمت خداوند را بر سر همۀ موجودات عالم
افکندی.

دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین                        به علی شناختم من، به خدا قسم خدا را

ای دل ، اگر می خواهی خدا را بشناسی به چهره ی علی نگاه کن ، به خدا سوگند که با وجود علی است که من خدا را شناخته ام.

برو ای گدای مسکین در خانه علی زن                     که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را

ای گدای بی چاره برو به خانه ی علی )ع( و از او چیزی بخواه چرا که علی )ع( به گدایان فراوان بخشش می کند.

به جز از علی که گوید به پسر که قاتل من                    چو اسیر توست اکنون به اسیر کن مدارا؟

تنها علی )ع( است که به پسر خود سفارش می کند که با قاتل خود با نرمی و مالیمت رفتار کند .

به جز از علی که آرد پسری ابوالعجایت                      که علم کند به عالم شهدای کربلا را؟

تنها علی )ع( است که پسری دارد که می تواند شهدای کربلا را در عالم مشهور سازد. 

چو به دوست عهد بندد ز میان پاک بازان                        چو علی که می‌تواند که به سر برد وفا را؟

تنها علی)ع( وقتی که با خداوند عهد می بندد تا لحظه ی آخر بر سر عهد و پیمان خود باقی می ماند و آن را به پایان می رساند.

نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت                           متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را؟

نه می توانم او را خدا بخوانم و نه می توانم بشر بگویم، در حیرت هستم که پادشاه سرزمین جوانمردی را چه باید بنامم.

چه زنم چو نای هر دم، ز نوای شوق او دم؟                      که لسان غیب خوش‌تر بنوازد این نوا را

چرا هر لحظه از شوق و اشتیاق به او همانند نی ناله سر دهم ؟ در حالی که حافظ بهتر توانسته است این شوق و اشتیاق را بیان

«همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی                           به پیام آشنایی بنوازد آشنا را»

تمامی شب را به این امید می گذرانم که نسیم صبح از آشنایی برایم پیام محبت بیاورد ، تا مایه ی آرامش خاطر من شود.

ز نوای مرغ یا حق بشنو که در دل شب                  غم دل به دوست گفتن چه خوش است شهریارا

ای شهریار ، از ناله های مرغ شب یاد بگیر که راز و نیاز کردن با دوست در نیمه های چه قدر زیبا و خوش است

سید محمد حسین بهجت تبریزی ( شهریار )

برای مشاهده دیگر دروس گام به گام فارسی دهم روی عبارت لینک دار کلیک کنید

برای مشاهده گام به گام سایر صفحات کتاب کافیست آن را در گوگل به همراه عبارت «حالا درس» جست و جو کنید.

امتیاز شما به این مقاله

1 از 1 رای

+ارسال دیدگاه

1 دیدگاه ها