در این نوشته با ترجمه و معنی درس 4 عربی نهم همراه شما هستیم.
ترجمه و معنی درس 4 عربی نهم
اَلصَّبرُ مِفتاحُ الْفَرَجِ
صبر کلید گشایش است
وَقَعَتْ هٰذِهِ الْحِکایَهُ قَبْلَ أَربَعینَ سَنَهً فی بِلادٍ.
این حکایت چهل سال پیش در کشوری اتفاق افتاده است،
ذَهَبَ اثْناعَشَرَ طالِباً مِنْ طُلّابِ الْجامِعَهِ مَعَ أُستاذِهِم إلَی سَفْرَهٍ عِلْمیَّهٍ لِتَهیِئَهِ أَبْحاثٍ عَنِ الْسَماکِ؛ کانَتْ میاهُ الْبَحرِ هادِئَهً؛ فَجأَهً ظَهَرَ سَحابٌ فِی السَّماءِ؛ ثُمَّ عَصَفَتْ ریاحٌ شَدیدَهٌ وَ صارَ الْبَحرُ مَوّاجاً. فَأَصابَتْ سَفینَتُهُم صَخْرَهً؛ فَخافوا؛ السَّفینَهُ انْکَسَرَتْ قَلیلاً وَلٰکِنَّها ما غَرِقَتْ؛ عِندَما وَصَلوا إِلَی جَزیرَهٍ مَجهولَهٍ، فَرِحوا کَثیراً وَ شَکَروا رَبَّهُم وَ نزََلوا فیها؛ مَضَی یَومانِ؛ فَما وَجَدوا أَحَداً فِی الْجَزیرَهِ و ما جاءَ أَحَدٌ لِنَجاتِهِم؛ قالَ لَهُمُ الْسُتاذُ:
دوازده دانشجو از دانشجویان دانشگاه همراه استادشان برای تهیه پژوهش هایی دربارۀ ماهی ها به سفری علمی رفتند. آب های دریا آرام بود، ناگهان ابری در آسمان آشکار شد پس باد شدیدی وزید و دریا مواج شد. پس کشتی آنها به صخره ای برخورد کرد؛ پس ترسیدند؛ کشتی اندکی تَرَک برداشت اما غرق نشد. هنگامی که به یک جزیرۀ ناشناخته رسیدند، بسیار خوشحال شدند و پروردگارشان را شکرکردند و در آنجا پیاده شدند. دو روز گذشت و کسی را در جزیره پیدا نکردند و کسی برای نجاتشان نیامد، استادشان به آنها گفت:
«یا شَبابُ، عَلَیکُم بِالْمُحاوَلَهِ. اِسْمَعوا کَلامی وَ اعْمَلوا بِهِ کَأَنَّهُ ما حَدَثَ شَیءٌ. عَلَیْکُم بِمُواصَلَهِ أَبْحاثِکُم.»
«ای جوانان، شما باید تلاش کنید. سخنم را گوش کنید و به آن عمل کنید؛ مثل این که چیزی نشده است، باید پژوهش هایتان را ادامه دهید»
ثُمَّ قَسَّمَهُم إلَی أَربَعَهِ أَفْرِقَهٍ وَ قالَ لِلْفَریقِ الأوَّلِ:
سپس آنها را به چهار گروه تقسیم کرد و به گروه اول گفت:
«یا طُلّابُ، اِبْحَثوا عَنْ صَیْدٍ وَ اجْمَعوا الْحَطَبَ»
« ای دانشجویان، دنبال صیدی بگردید و هیزم جمع کنید»
وَ قالَ لِلْفَریقِ الثّانی:
و به گروه دوم گفت:
«یا طالِبانِ، اِجْلِبا بَعْضَ الْأَشیاءِ الضَّروریَّهِ مِنَ السَّفینَهِ»
«ای دو دانشجو )پسر) بعضی از چیزهای ضروری را از کشتی بیاورید»
وَ قالَ لِلْفَریقِ الثّالِثِ:
و به گروه سوم گفت:
«یا طالِباتُ، اُطْبُخْنَ طَعاماً »
«ای دختران دانشجو، غذایی برایمان بپزید»
وَ قالَ لِلْفَریقِ الرّابِعِ: «یا طالِبَتانِ، اِبْحَثا عَنْ مَوادَّ غِذائیَّهٍ»
و به گروه چهارم گفت: «شما دو دانشجوی دختر، دنبال مواد غذایی بگردید»
ثُمَّ قالَ لِلْجَمیعِ: «اِصْبرِوا إِنَّ اللهَ مَعَ الصّابِرینَ» مَضَی أُسبوعٌ. فی یوَمٍ مِنَ الْأََیّامِ نَزَلَ مَطَرٌ شَدیدٌ وَ أَصابَتْ صاعِقَهٌ سَفینَتَهُم فَاحْتَرَقَت.
سپس به همگی گفت: «صبر کنید، زیرا خدا با صبر کنندگان است» یک هفته گذشت. در روزی از روزها باران شدیدی بارید و رعد و برق به کشتی آنها برخورد کرد و کشتی سوخت.
قالَ الطُّلّابُ: «لا رَجاءَ لِنَجاتِنا»
دانشجویان گفتند: «هیچ امیدی به نجات ما نیست»
فَقَرَأَ الأُسُتاذُ هذِەِ الْیهَ «یا أیّهَا الّذینَ آمَنوا اصبِروا»
پس استاد این آیه را خواند: «ای کسانی که ایمان آوردید صبر پیشه کنید»
حَزِنَ الطُّلّابُ وَ قالوا: «فَقَدْنا سَفینَتَنا»
دانشجویان ناراحت شدند و گفتند: «کشتیمان را از دست دادیم.»
وَ بَعْدَ أَداءِ الصَّلاهِ وَ الدُّعاءِ صَرَخَ أَحَدُهُم بَغْتَهً:
و بعد از به جا آوردن نماز و دعا یکی از آنها ناگهان فریاد زد:
«اُنظُروا یا زُمَلائی. اُنظُرْنَ یا زَمیلاتی. تِلْکَ سَفینَهٌ حَربیهَّ تَقتَرِبُ مِنّا»
«ای همکلاسی های من (پسر) نگاه کنید. ای هم کلاسی های من (دختر) نگاه کنید. آن کشتی جنگی به ما نزدیک می شود»
السَّفینَهُ الْحَربیَّهُ اقتَرَبَتْ مِنْهُم وَ نَزَلَ مِنها جُنودٌ. فَرِحَ الطُّلّابُ وَ سَأَلوا الْجُنودَ:
کشتی جنگی به آنها نزدیک شد و سربازان از آن پیاده شدند. دانشجویان خوشحال شدند و از سربازان پرسیدند:
«کَیفَ وَجَدْتُم مَکانَنا؟»
«چگونه جای ما را پیدا کردید؟»
أَجابَ الْجُنودُ: «رَأَیْنا دُخاناً مِنْ بَعیدٍ. فَأَتَیْنا وَ شاهَدْناکُم»
سربازان جواب دادند: «دودی را از دور دیدیم. پس آمدیم و شما را مشاهده کردیم»