جواب صفحه ۲۴ علوم ششم ⚡️ فکر کنید ، گفت و گو و جمع آوری اطلاعات

در این نوشته با جواب صفحه ۲۴ علوم ششم همراه شما هستیم.

جواب فکر کنید صفحه ۲۴ علوم ششم

چرا ورود فاضلاب کارخانه به رودخانه ها، مزارع و … به آن ها آسیب می رساند؟

پاسخ کوتاه: چون در فاضلاب کارخانه ها مواد شیمیایی وجود دارد و این مواد میزان (PH) یا همان قدرت اسیدی آب  را تغییر می دهند که این امر باعث مرگ آب زیان و همچنین گیاهان ی که از آین آب استفاده می کنند می شود.

۱. آلودگی شیمیایی

• مواد سمی و خطرناک: فاضلاب کارخانه‌ها معمولاً حاوی مواد شیمیایی سمی مانند فلزات سنگین (مانند سرب، جیوه، و کادمیوم)، مواد شیمیایی صنعتی (مانند اسیدها، بازها، و حلال‌ها) و ترکیبات آلی پیچیده است. این مواد می‌توانند به آب‌های رودخانه‌ها و مزارع نفوذ کرده و کیفیت آب و خاک را به شدت کاهش دهند. این آلودگی‌ها می‌توانند به گیاهان، جانوران و حتی انسان‌ها آسیب برسانند.
• افزایش سطح نیترات و فسفات: برخی از فاضلاب‌های صنعتی حاوی مقادیر زیادی نیترات و فسفات هستند. این مواد می‌توانند باعث رشد بیش از حد جلبک‌ها در آب‌های رودخانه‌ها شوند (پدیده‌ای که به آن یوتریفیکاسیون گفته می‌شود)، که منجر به کاهش اکسیژن محلول در آب و در نهایت مرگ آبزیان می‌شود.

۲. آلودگی زیستی

• میکروارگانیسم‌های مضر: فاضلاب کارخانه‌ها ممکن است حاوی میکروب‌ها، ویروس‌ها و سایر میکروارگانیسم‌های مضر باشد که می‌توانند به آب‌های رودخانه‌ها و خاک مزارع منتقل شوند. این آلودگی زیستی می‌تواند منجر به شیوع بیماری‌ها در میان انسان‌ها، حیوانات و گیاهان شود.

۳. تخریب زیستگاه‌ها و کاهش تنوع زیستی

• مرگ آبزیان و گیاهان: ورود فاضلاب صنعتی به رودخانه‌ها می‌تواند باعث مرگ و تخریب زیستگاه‌های طبیعی آبزیان و گیاهان شود. بسیاری از موجودات آبزی نسبت به تغییرات شیمیایی و کاهش اکسیژن در آب بسیار حساس هستند و در نتیجه به سرعت دچار آسیب می‌شوند.
• کاهش تنوع زیستی: آلودگی ناشی از فاضلاب می‌تواند به کاهش تنوع زیستی منجر شود، زیرا گونه‌های حساس‌تر به آلودگی از بین می‌روند و تنها گونه‌های مقاوم باقی می‌مانند.

۴. آسیب به سلامت انسان

• آلودگی منابع آب آشامیدنی: ورود فاضلاب به رودخانه‌ها می‌تواند منابع آب آشامیدنی را آلوده کند. این آب‌ها ممکن است حاوی مواد شیمیایی سمی و میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا باشند که می‌توانند باعث بیماری‌های جدی در انسان‌ها شوند.
• آلودگی محصولات کشاورزی: وقتی فاضلاب آلوده به مزارع نفوذ می‌کند، می‌تواند خاک و محصولات کشاورزی را آلوده کند. مصرف این محصولات آلوده می‌تواند به سلامت انسان آسیب برساند.

۵. تخریب کیفیت خاک

• کاهش حاصلخیزی خاک: مواد شیمیایی موجود در فاضلاب می‌توانند باعث تخریب ساختار خاک و کاهش حاصلخیزی آن شوند. این امر می‌تواند منجر به کاهش تولید محصولات کشاورزی و در نتیجه کاهش درآمد کشاورزان شود.
• تجمع فلزات سنگین در خاک: فلزات سنگین موجود در فاضلاب می‌توانند در خاک تجمع یابند و به تدریج خاک را آلوده کنند. این فلزات ممکن است به گیاهان منتقل شوند و در نهایت وارد زنجیره غذایی انسان‌ها و حیوانات شوند.

۶. مشکلات اقتصادی و اجتماعی

• کاهش منابع طبیعی: آلودگی آب و خاک می‌تواند منابع طبیعی را کاهش دهد و هزینه‌های اضافی برای تصفیه آب، احیای خاک و کنترل آلودگی ایجاد کند.
• کاهش درآمد کشاورزان: آلودگی فاضلاب ممکن است باعث کاهش کیفیت و کمیت محصولات کشاورزی شود که در نهایت درآمد کشاورزان را کاهش می‌دهد و به اقتصاد منطقه آسیب می‌رساند.

جواب گفت و گو صفحه ۲۴ علوم ششم

در شکل های زیر میزان برق مصرفی برای تهیه ی کاغذ از مادّه ی اوّلیه (تنه ی درخت) و بازیافت کاغذهای باطله نشان داده شده است. این روش ها را از جنبه های زیر باهم مقایسه کنید:

آ) مقدار مصرف برق                                 ب) آلودگی هوا

پ) قیمت تمام شده                                ت) مقدار مصرف آب

همانطور که در شکل مشخص است تولید کاغذ از طریق بازیافت مقدار برق مصرفی، مقدار آب مصرفی و قیمت تمام شده نیز نسبت حالت تولید کاغذ از طریق مادّه ی اوّلیه به مرتب پایین تر است همچنین آلودگی هوا نیز در این حالت کاهش پیدا خواهد کرد.

جواب جمع آوری اطلاعات صفحه ۲۴ علوم ششم

درباره‌ی یک کارخانه در محلّ زندگی خود اطّلاعاتی جمع‌آوری و به‌صورت روزنامه دیواری به کلاس گزارش کنید.

کارخانه تولید بستنی:

تولید بستنی در یک کارخانه، با فن‌آوری بالا انجام می‌گیرد. خط تولید بستنی به صورت زیر است:

۱- وزن کردن مواد و مخلوط کردن مواد: ابتدا مواد خشک و مایع را وزن و حجم سنجی می‌کنند. این مواد در داخل یک مخزن حرارت داده شده و مخلوط می‌شوند و حالت یکسان پیدا می‌کنند. این کار به صورت خودکار صورت می‌گیرد.

۲- پاستوریزه و هموژنیزه کردن: سپس مخلوط را پاستوریزه می‌کنند، یعنی ابتدا حرارت زیادی به مخلوط می‌دهند، آنگاه آن را به سرعت سرد می‌کنند تا میکروب‌های آن کشته شوند.

۳- عمل رسانیدن: مخلوط پاستوریزه شده برای عمل آوری و رسیدن، به مدت ۴ ساعت در دمای ۲ الی ۵ درجه سانتی‌گراد همراه با هم زن ملایم نگهداری می‌شود.

۴- انجماد: مخلوط پس از رسیدن در دمای ۳- تا ۶- درجه سانتی‌گراد، سرد و منجمد می‌شود.

۵- افزودن مواد: مواد مختلفی به همراه برش میوه، اجزای خشک مانند مغز و تکه‌های میوه و شکلات به بستنی اضافه می‌شود.

۶- بسته‌بندی و قالب گیری: بستنی در ظروف لیوانی، قیفی یا ظروف لیتری جاگذاری می‌شود.

۷- سفت کردن و سردخانه گذاری: بستنی را برای اینکه کاملا سفت گردد در تونل مخصوصی با درجه‌ی ۲۰- سانتی‌گراد عبور می‌دهند و کاملا سفت می‌کنند، سپس آن را به سردخانه منتقل می‌کنند و آن را روی طبقه‌ها یا قفسه‌هایی در دمای ۲۵- درجه سانتی‌گراد نگهداری می‌کنند.

۸- پوشش دادن و بسته‌بندی: لیوان‌ها و ظروف را پس از پوشش دادن درون کارتون بسته‌بندی می‌کنند و به بازار مصرف ارسال می‌کنند.

کارخانه کفش

۱. مواد اولیه

• چرم: یکی از پرکاربردترین مواد در تولید کفش، چرم است. چرم از پوست حیوانات تهیه می‌شود و به دلیل دوام و انعطاف‌پذیری بالا، محبوبیت زیادی دارد.
• مواد مصنوعی: مواد مصنوعی مانند پلی‌یورتان، پی‌وی‌سی (PVC)، و نایلون نیز در تولید کفش به‌کار می‌روند. این مواد معمولاً برای تولید کفش‌های ورزشی، کفش‌های ارزان قیمت و بخش‌هایی از کفش‌های مدرن استفاده می‌شوند.
• پارچه: پارچه‌های مختلف مانند کتان، پلی‌استر و نایلون در ساخت قسمت‌های بالایی برخی کفش‌ها مانند کفش‌های ورزشی و کفش‌های تابستانی به‌کار می‌روند.
• لاستیک: لاستیک برای ساخت زیره کفش استفاده می‌شود. زیره لاستیکی به دلیل دوام و انعطاف‌پذیری، مناسب برای کفش‌هایی است که نیاز به مقاومت در برابر سایش دارند.

۲. فرآیند تولید کفش

• طراحی و الگو‌سازی: اولین مرحله در تولید کفش، طراحی و ایجاد الگوی کفش است. این مرحله شامل طراحی شکل کلی کفش و تعیین مواد مورد نیاز برای هر بخش از کفش می‌شود.
• برش مواد: پس از آماده‌سازی الگو، مواد اولیه بر اساس الگو برش داده می‌شوند. این مرحله به‌طور معمول به‌صورت دستی یا با استفاده از دستگاه‌های برش انجام می‌شود.
• دوخت و مونتاژ: در این مرحله، قطعات برش داده شده با استفاده از ماشین‌های دوخت به یکدیگر متصل می‌شوند. این بخش شامل دوخت قسمت بالایی کفش، اتصال لایه‌های داخلی و چسباندن یا دوختن زیره به بدنه کفش است.
• فرم‌دهی: پس از مونتاژ، کفش‌ها بر روی قالب‌های مخصوصی قرار می‌گیرند تا به شکل نهایی خود برسند. این فرآیند ممکن است شامل حرارت‌دهی، فشرده‌سازی یا استفاده از چسب‌های خاص برای تثبیت شکل کفش باشد.
• تکمیل و بسته‌بندی: پس از فرم‌دهی، کفش‌ها بررسی و کنترل کیفیت می‌شوند تا از سلامت و کیفیت آن‌ها اطمینان حاصل شود. سپس کفش‌ها تمیز شده و بسته‌بندی می‌شوند.

۳. فناوری‌ها و تجهیزات مورد استفاده

• ماشین‌های دوخت: ماشین‌های دوخت صنعتی برای اتصال قطعات مختلف کفش به یکدیگر استفاده می‌شوند.
• دستگاه‌های برش لیزری: برخی از کارخانه‌ها از دستگاه‌های برش لیزری برای برش دقیق‌تر و سریع‌تر مواد استفاده می‌کنند.
• قالب‌های فرم‌دهی: این قالب‌ها برای ایجاد شکل نهایی کفش و تثبیت آن استفاده می‌شوند.
• دستگاه‌های چسب‌زن: در مرحله اتصال زیره به بدنه کفش، از دستگاه‌های چسب‌زن برای اعمال چسب‌های خاص استفاده می‌شود.

۴. کیفیت و کنترل

• کنترل کیفیت: در هر مرحله از تولید، بخش کنترل کیفیت به بررسی دقیق محصولات می‌پردازد تا از عدم وجود عیوب و تطابق با استانداردهای تعیین شده اطمینان حاصل شود.
• استانداردهای تولید: کارخانه‌های تولید کفش معمولاً از استانداردهای ملی و بین‌المللی پیروی می‌کنند تا کیفیت محصول نهایی تضمین شود.

۵. بخش‌های مختلف کارخانه

• بخش طراحی: مسئول طراحی و توسعه محصولات جدید و همچنین بهبود طرح‌های موجود.
• بخش تولید: شامل تمامی مراحل ساخت کفش از برش مواد تا مونتاژ نهایی.
• بخش بسته‌بندی: مسئول بسته‌بندی و آماده‌سازی محصولات برای ارسال به بازار.
• بخش کنترل کیفیت: این بخش بر تمامی مراحل تولید نظارت دارد و از کیفیت محصولات اطمینان حاصل می‌کند.
• بخش تحقیق و توسعه (R&D): این بخش به تحقیق و توسعه محصولات جدید، بهبود مواد اولیه و فرآیندهای تولید می‌پردازد.

۶. محیط کار و نیروی انسانی

• نیروی کار: تولید کفش نیاز به نیروی کار ماهر دارد که بتواند با دقت و مهارت بالا به مراحل مختلف تولید بپردازد.
• ایمنی و بهداشت: کارخانه‌های تولید کفش باید از استانداردهای ایمنی و بهداشتی پیروی کنند تا سلامت کارگران و کیفیت محصولات تضمین شود.

۷. تأثیرات زیست‌محیطی

• بازیافت و مدیریت پسماند: کارخانه‌های تولید کفش باید برنامه‌های مدیریتی مناسبی برای کاهش پسماندها و بازیافت مواد داشته باشند.
• استفاده از مواد پایدار: با توجه به اهمیت مسائل زیست‌محیطی، بسیاری از کارخانه‌ها به استفاده از مواد اولیه پایدار و قابل بازیافت روی آورده‌اند.

۸. بازار و توزیع

• توزیع و فروش: پس از تولید، کفش‌ها به بازارهای محلی و در مواردی جهانی عرضه می‌شوند. توزیع این محصولات از طریق فروشگاه‌های فیزیکی، فروشگاه‌های آنلاین و شبکه‌های توزیع گسترده صورت می‌گیرد.
• صادرات: بسیاری از کارخانه‌های تولید کفش محصولات خود را به کشورهای مختلف صادر می‌کنند.