جواب فعالیت فردی خارج از کلاس صفحه ۸۶ اقتصاد دهم

در این نوشته با جواب فعالیت فردی خارج از کلاس صفحه ۸۶ اقتصاد دهم همراه شما هستیم.

جواب فعالیت فردی خارج از کلاس صفحه ۸۶ اقتصاد دهم

مرکز آمار ایران که وظیفه استخراج این آمارها را دارد از کجا متوجه می شود که مردم بیکار هستند یا نه؟ درباره شیوه آمارگیری از اشتغال و بیکاری تحقیق کنید و آن را در کلاس ارائه کنید. آیا می توانید با توجه به داده های مرکز آمار، نرخ بیکاری را برای سال ۱۳۹۸ محاسبه کنید؟

مرکز آمار، با استفاده از سرشماری که انجام می دهد و تحلیل داده هایی که از این آمار بدست می آورد، متوجه می شود که چند درصد مردم یک جامعه بیکار هستند.

– تحقیق درباره شیوه آمار گیری از اشتغال و بیکاری :

تاریخچه تولید آمار نیروی کار

آمارهای مربوط به ساختار نیروی کار، مبنایی برای ارزیابی و تحلیل سیاست‌های اقتصادی یک کشور محسوب می‌شود. در گذشته، نیازهای آماری بخش نیروی انسانی در کشور از طرح‌های آماری جمعیتی مرکز آمار ایران و طرح‌های نمونه‌گیری وزارت کار و امور اجتماعی تأمین می‌شد. از جمله مهم‌ترین این طرح‌ها که نتایج آن به‌صورت نشریه منتشر شده است، عبارت ‌است از:

برای‌ نخستین‌ بار در سال‌ ۱۳۱۸، آمار و اطلاعات‌ مربوط به‌ نیروی‌ انسانی‌ توسط اداره‌ کل‌ آمار و ثبت‌ احوال ‌در برخی‌ از شهرهای ‌مهم‌کشور.

در سال‌ ۱۳۳۵ ضمن‌ اجرای‌ اولین ‌سرشماری‌ عمومی‌ نفوس‌ که‌ توسط اداره‌ کل‌ آمار عمومی‌ اجرا گردید، اطلاعاتی بدست آمد.

در سال‌های‌ ۱۳۳۷ و ۱۳۴۱، سازمان‌ برنامه‌ با همکاری‌ اداره‌ کل‌ مطالعات‌ نیروی‌ کار‌ و آمار وزارت‌ کار و امور اجتماعی‌، آمارگیری‌هایی‌ را در زمینه‌ نیروی‌ کار‌ انجام‌ و نتایج‌ آن‌ را منتشر کرد.

آمارگیری نمونه‌ای نفوس، توسط مرکز آمار ایران در سال ۱۳۴۷.

آمارگیری نیروی انسانی، توسط اداره کل آمار و نیروی انسانی وزارت کار و امور اجتماعی در سال‌های ۱۳۴۸، ۱۳۴۹، ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱.

آمارگیری جمعیت شهری و روستایی در سال۱۳۵۰، توسط مرکز آمار ایران.

آمارگیری اشتغال و بیکاری در تابستان ۱۳۵۸ توسط کارکنان داوطلب مرکز آمار ایران در سطح شهر تهران.

طرح بررسی مسائل کلی نیروی انسانی و اشتغال بر اساس توصیه‌ اداره کل نیروی انسانی وزارت کار و امور اجتماعی در بهار ۱۳۶۱ همراه با توزیع کوپن ارزاق توسط بانک‌ها و فقط در بین خانوارهای شهری.

طرح آمارگیری خصوصیات اجتماعی ‌ـ اقتصادی در سال‌های ۱۳۶۶ تا ۱۳۶۸ در دوازده مرحله و نیز در سال‌های ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۴ در چهار مرحله به‌صورت تعاقبی.

علاوه بر این، مرکز آمار ایران‌ در سرشماری‌ عمومی‌ نفوس‌ و مسکن‌ در سال‌های‌ 1345، 1355، 1365، 1375، 1385 و آمارگیری‌ جاری‌ جمعیت‌ ۱۳۷۰ آمار و اطلاعات‌ اساسی‌ مربوط به‌ نیروی‌ انسانی‌را که همواره حاوی اطلاعاتی در زمینه‌ شاخص‌های اشتغال و بیکاری بوده است، را جمع‌آوری‌ نمود

از سال‌ ۱۳۷۶، طرح‌ نمونه‌گیری‌ ویژگی‌های‌ اشتغال‌ و بیکاری‌ خانوار بصورت سالانه و از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۳ بصورت فصلی به اجرا درآمد و از سال ۱۳۸۴ طرح آمارگیری از نیروی کار جایگزین طرح مذکور گردید.

هدف از اجرای طرح

طرح آمارگیری نیروی کار بر اساس نیاز برنامه‌ریزان و با هدف و در جهت رفع نیازهای برنامه‌ریزی کشور در زمینه‌ بازار کار و محاسبه شاخص‌های فصلی و سالانه نیروی کار، از جمله نرخ مشارکت اقتصادی، نرخ بیکاری و تغییرات آن‌ها طراحی شده است. علاوه بر این با عنایت به استفاده از توصیه‌های سازمان بین‌المللی کار(ILO) (International Labour Organization)   در طراحی و اجرای طرح، نتایج حاصل از طرح مذکور می‌تواند مبنایی مطمئن‌تر برای تعیین جایگاه کشور در بین سایر کشورهای جهان قرار گیرد و به‌‌عنوان منبعی برای محاسبه‌ شاخص‌های کلیدی بازار کار مورد استفاده واقع شود.

در این طرح، برای بهبود برآورد تغییرات، از روش نمونه‌گیری چرخشی (Rotation Sampling) استفاده شده است. برای دست‌یابی به برآوردهای فصلی، با توجه به ماهیت اقلام و سؤال‌های پرسشنامه، آمارگیری در ماه میانی در دو هفته مشخص انجام می‌شود و برخی سؤال‌های پرسشنامه در مورد هفته‌ قبل از آن دو هفته (هفته‌‌های مرجع) پرسیده می‌شود.

همچنین به‌دلیل ماهیت ادواری طرح، برای طراحی بهینه‌ آن، از نمونه پایه استفاده می‌شود. نمونه پایه، نمونه‌ای است که می‌توان از آن برای چند دوره از یک آمارگیری ادواری یا چند آمارگیری، زیرنمونه‌هایی را انتخاب کرد. نمونه پایه‌ این طرح، طی فرایندی از چارچوب سرشماری عمومی کارگاهی ۱۳۸۱، ساخته شده است. پس از ساخت نمونه‌ پایه، فهرست‌برداری از خانوارهای مربوط به خوشه‌های نمونه‌ پایه در پاییز ۱۳۸۳ انجام گرفت تا بر اساس آن بتوان خانوارهای نمونه را با توجه به الگوی چرخش مورد نظر، برای دوره‌های مختلف آمارگیری، انتخاب نمود. نمونه پایه جدید طرح از ابتدای سال ۱۳۸۸ بر اساس اطلاعات فهرست‌برداری سرشماری سال ۱۳۸۵ طراحی و مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مطالب فوق نشان می‌دهد که طرح آمارگیری نیروی کار در مقایسه با طرح آمارگیری از ویژگی‌های اشتغال و بیکاری خانوار، دارای تفاوت‌های قابل توجهی است. برخی از این تفاوت‌ها در طرح موضوعی، عبارت‌ است از: تعاریف و مفاهیم، پرسشنامه، زمان آمارگیری، زمان آماری، اقلام آماری و در طرح نمونه‌گیری تفاوت‌ها شامل، نمونه‌ پایه و روش نمونه‌گیری چرخشی است.

نتایج طرح آمارگیری نیروی کار در قالب نشریه‌های فصلی و سالانه منتشر می‌شود. در نشریه سالانه‌، علاوه بر شاخص‌‌‌های نیروی کار و تغییرات آن، براورد تعداد نیروی کار نیز ارائه می‌شود و اطلاعات جمع‌آوری شده به‌صورت تفصیلی‌تر در اختیار کاربران گذاشته می‌شود.

اقلام آماری

 جمعیت فعال اقتصادی، جمعیت غیر فعال اقتصادی، شاغل، بیکار، فعالیت اصلی محل کار، وضع شغلی، وضع فعالیت، ساعت کار معمول، اشتغال ناقص، جمعیت شاغل در سه بخش کشاورزی، صنعت و خدمات، اشتغال در بخش خصوصی و عمومی، گروه‌های عمده شغلی، گروه‌های عمده فعالیت، روش‌های جستجوی کار و تمایلات شغلی

شاخص‌های آماری

نرخ مشارکت اقتصادی (نرخ فعالیت)، نرخ مشارکت اقتصادی ویژه‌ سنی (نرخ فعالیت ویژه سنی)، نرخ اشتغال، نرخ اشتغال ویژه‌ سنی، نسبت اشتغال، نرخ بیکاری، نرخ بیکاری ویژه‌ سنی، نرخ بیکاری جمعیت ۲۴-۱۵ ساله، نرخ اشتغال ناقص، سهم اشتغال ناقص، نرخ مقدار اشتغال ناقص، سهم شاغلان

در نهایت میزان کل افرادی که توانایی شاغل بودن را دارند محاسبه کرده و از آنان، بوسیله آمارگیری و سرشماری، تعداد افراد بیکار را محاسبه کرده و با یک نسبت گیری و ضرب کردن در عدد ۱۰۰، درصد افراد بیکار در آن سال محاسبه می شود. حال همین کار را برای سال گذشته آن می کنیم. در نهایت درصد بیکاران سال قبل را از درصد بیکاران سال جدید کم می کنیم و در نهایت نرخ بیکاری محاسبه می شود.

بله؛ نرخ بیکاری در پایان سال ۹۸ نسبت به پایان سال ۹۷، ۶/۱- ( منفی ۶/۱ ) بوده است؛ یعنی از درصد بیکاری سال ۱۳۹۷، ۶/۱ درصد کاسته شده است.

برای مشاهده گام به گام سایر صفحات کتاب کافیست آن را در گوگل به همراه عبارت «حالا درس» جست و جو کنید.

امتیاز شما به این مقاله

0 از 0 رای

+ارسال دیدگاه