معنی روان خوانی من زبان فارسی را دوست دارم فارسی هفتم + معنی کلمات

در این نوشته با معنی روان خوانی من زبان فارسی را دوست دارم فارسی هفتم همراه شما هستیم.

معنی روان خوانی من زبان فارسی را دوست دارم فارسی هفتم

• شاعر: فردوسی
• اثر: شاهنامه

به دانش گرای و بدو شو بلند  / چو خواهی که از بد نیابی گزند

اگر می خواهی از شر و بدی آسیب و صدمه ای نبینی باید به سمت آگاهی و دانش بروی و با علم

روان خوانی

چرا زبان فارسی را دوست دارم؟

• نویسنده: خلامعلی حداد عادل
• نوع نثر: ساده و روان

نسیم مهربان لالایی آنها را مانند پری لطیف که بر گونهی من کشیده می شود، لمس کنم.

ترانه های مادران برای کودکان را مانند پری نرم که به صورت من کشیده می شود.، احساس بکنم.

زبان فارسی، ریشه ای است که با آن به خاک وطنم بسته شده ام و فرهنگ سرزمین خود را با این ریشه از خاک می مکم

زبان فارسی، مانند ریشه ی درختی است که من به وسیله ی آن به خاک سرزمینم محکم بسته شده ام و جداشدنی نیستم و فرهنگ و تمدّن سرزمین خودم را از راه همین ریشه تغذیه می کنم.

گر بَر کَنم دل از تو و بردارم از تو مهر  /   آن مهر بر که افکنم، آن دل کجا برم؟

اگر از تو دل بکنم و مهر و محبتی که به تو دارم را رها کنم، به جای تو چه کسی را دوست داشته باشم و به چه کسی دل ببندم؟

مفهوم بیت:

من فقط به تو علاقه مندم و عشق می ورزم و به غیر از تو به کس دیگری یا چیزی دیگر علاقه ای ندارم.

نکات دستوری و آرایه های ادبی روان خوانی:

تلخ کام  ←  کنایه از غمگین و ناراحت شدن

دل برکندن و مهر برداشتن  ←  کنایه از ترک عشق و علاقه

مصراع دوم بیت، استفهام انکاری است