در این نوشته با معنی شعر شهدا خورشیدند فارسی ششم همراه شما هستیم.

معنی شعر شهدا خورشیدند فارسی ششم

شعر «شهدا خورشیدند» و معنی شعر:

درس یازدهم

شهدا خورشیدند

  • نوع قالب شعری: شعر آزاد نیمایی
  • شاعر: سلمان هراتی

ساعت انشا بود

و چنین گفت معلّم با ما:

«بچّه ها گوش کنید

نظر ما این است

شهدا خورشیدند»

زنگ انشا بود و معلّم به بچّه ها چنین گفت: «ای بچّه ها؛ به حرف های من گوش بکنید: به نظر و عقیده ی من، شهیدان مانند خورشید درخشان، نورافشانی می کنند.»

نکات دستوری و آرایه ادبی:

شهدا خورشیدند ←   تشبیه (شهدا مانند خورشید هستند)

مرتضی، گفت:«شهید

چون شقایق، سرخ است.»

مرتضی جواب داد: «شهید همانند شقایق سرخ رنگی است که در خون خود غلتیده است.»

واژهمعنی واژه
چونمانند
معنی شعر شهدا خورشیدند فارسی ششم

نکات دستوری و آرایه ادبی:

چون شقایق ←    تشبیه (شهید در سرخی خون به شقایق، تشبیه شده است)

دانش آموزی گفت:

«چون چراغی است که در خانه ی ما می سوزد.»

دانش آموز دیگری گفت: «شهید همانند چراغی فروزان است که خودش می سوزد و با از خود گذشتگی به دیگران روشنی (راهنمایی و هدایت) می بخشد.»

نکات دستوری و آرایه ادبی:

«چون» به معنی «مثل» و «مانند» حرف اضافه است

چون چراغی ←      تشبیه

نکته ی مفهومی:

این بند، بیانگر از خودگذشتگی شهید است

و کسی دیگر گفت:«شهید

داستانی است پُر از حادثه و زیبایی.»

کس دیگری (دانش آموز دیگری) پاسخ داد: «شهید مانند داستانِ زیبای حماسی است که در آن حوادث شگفت انگیز و جذّابی، نمایان است.»

نکات دستوری و آرایه ادبی:

شهید مانند داستان است ←      تشبیه

مصطفی گفت:«شهید،

مثل یک نمره ی بیست

داخل دفتر قلبِ من و تو می ماند.»

مصطفی گفت: «شهید همانند نمره ی بیستی است که یاد و خاطره ی زیبا و جاودانه ای را در ذهن باقی می گذارد.»

نکات دستوری و آرایه ادبی:

شهید مثل نمره ی بیست ←      تشبیه

دفتر قلب ←      تشبیه (قلب مانند دفتر)

نکته ی ادبی:

شهید انسانی کامل و همیشه زنده و جاودان است

نکته ی مفهومی:

بر جاودانگی و همیشگی بودن شهید، تأکید دارد

پیام درس:

در این درس به دلاوری ها و از خودگذشتگی های شهیدان عزیزمان اشاره شده است. شهیدانی که خود در راه هدفشان فدا شدند تا ما با آرامش و آسایش زندگی کنیم. این انسان های بزرگ، همواره در طول تاریخ، جاودان و پاینده خواهند بود.

سلمان هراتی (1338 – 1365 هـ.ش):

سلمان قنبر هراتی (آذرپاد) در روستای «مرزدشت» تنکابن و در خانوادهای مذهبی به دنیا آمد. از سال 1253 به نوشتن روی آورد و سرودن شعر را آغاز کرد. او در یکی از روستاهای تنکابن به کار تدریس مشغول بود. وی با شعر ارزشی انقلاب، پیوندی ناگسستنی داشت. صمیمیّت و سادگی در اشعار او موج می زد. از سلمان هراتی سه مجموعه با نام های «از این ستاره تا آن ستاره»، «از آسمان سبز» و «دری به خانه ی خورشید» به چاپ رسیده است. سلمان هنگام رفتن به مدرسه بر اثرِ تصادف، جان باخت. آرامگاه وی در حوالی شهر تنکابن قرار دارد.

برچسب شده در: