معنی کلمات درس قصه عینکم فارسی یازدهم
در این نوشته با معنی کلمات درس قصه عینکم فارسی یازدهم همراه شما هستیم.
معنی کلمات درس قصه عینکم فارسی یازدهم
| واژه | معنی واژه | واژه | معنی واژه |
| به قدری | به اندازه ای | حادثه | رویداد |
| فروغ | پرتو، تابش، نور | می درخشد | پرتو می افکند |
| گویی | مثل اینکه | کراوات | گردن آویز |
| متمدّن | شهری | تجدّد | نوگرایی |
| افراط | تندروی | متجدّدانه | نوگرایانه، روشنفکرانه |
| متلک | سخن نیشدار | عَلَم | پرچم |
| افسار | عنان | می مانید | مانند هستید |
| سو | دید، توان بینایی | بد و بیراه گفتن | ناسزا گفتن |
| گسیخته | پاره شده | شلخته | بی بند و بار، نامرتب |
| راه می افتد | درست شدن | بور | سرخ |
| حمل | تعبیر | مُهملی | بی کارگی و تنبلی |
| ولنگاری | بی بند و باری | دهاتی | روستایی |
| لات | در اینجا جوانمرد | کذا | آن چنانی، چنان |
| روضه | سوگواری | نقّال | داستان گو |
| رودربایستی | شرم | رُک و راست | بدون رودربایستی |
| تعزیه | شبیه خوانی | مرثیه | سوگ سروده |
| بادامی | مانند بادام | فرام | فریم، قاب عینک |
| قُلا | کمین | سر چیزی رفتن | سراغ چیزی رفتن |
| مسخره | ریشخند | شرارت | بدنهادی |
| موصوف | وصف شده | مضحک | خنده آور، مسخره آمیز |
| طالع | طلوع کننده | مخلوط | آمیخته |
| سرخوش | خوشدل | نکته گو | شوخ |
| شوخ | لطیفه گو | چشم مسلّح | چشم دارنده عینک |
| سابقۀ | پیشینه | سوءِظنّ | بدگمانی |
| خاصّه | به ویژه | جنجال | آشوب، داد و فریاد |
| یُغور | درشت و بدقواره | تاب دادن | پیچاندن |
| جور | هماهنگ | قوز | گوژ |
| چشم دوختن | خیره شدن | مهیب | سهمگین، ترس آور |
| هِر و هِر | پیاپی؛ نام آوا | قهقهه | خنده بلند و پیاپی |
| توهّم | پنداشتن | راه انداخته ام | درست کرده ام |
| مات و مبهوت | سرگشته و حیران | خیره خیره | برّ و برّ |
| پریدن | جهیدن | جستن | جهش کردن |
| کمیسیون کردن | تشکیل جلسه دادن | اخراج | بیرون انداختن |
| قدر | اندازه | بگی | گویی |
| دم | نزدیک | دکون | دکّان |
| خفّت | خواری | صحن | محوطه |
| قِران | ریال | خان | رئیس، امیر، بزرگ |
| به خویش بود | به حال خود بود | بس | فقط |
| چند چند | گروهی، چند نفر | تنگ | چسبیده |
| جانب | سمت، طرف | تپانچه | سلاح گرم دستی |
| گشوده | باز شده | محقّر | کوچک، حقیر |
| عُلما | جمع عالِم | حوزه | دبستان دینی |
| طرف شدن | رویارو شدن | بدنهاد | بد ذات |
| خلوص | پاکی | طهارت | پاکی |
| موقّر | با وقار، متین | رعیّت | عامه مردم |
| طلبه | دانشجوی دینی | تلَمّذ | شاگردی کردن، آموختن |
| بیش | بیشتر | متلاشی | فروپاشیده |
| موهبت | بخشش | الهی | ایزدی |
| سقوط | فروافتادن | استبداد | خودکامگی |
| شمایل | چهره، رخسار | مستبد | خودکامه |
| جهل | نادانی | هیکل | پیکر، اندام |
| عذر | پوزش | ید | دست |
| خوف | ترس | چنته | کیسه، توبره |
| بی پروا | بی باک | تأثرّ | اثرپذیری، اندوه |
| جملگی | همگی | اجانب | جمع اجنبی، بیگانگان |
| سلطه | چیرگی | شرع | راه و روش دین |
| بی هوا | بدون برنامه و حساب | شرع | راه و روش دین |
| بندۀ ناچیز | بنده حقیر و بی ارزش | باختن | شکست خوردن |
| قُلدْری | گردن کلفتی و زورگویی | تاختن | حمله کردن |
| ابراز | آشکار کردن | بهنگام | به وقت |
| در باب | در زمینه | حدّت | تیزی و تندی |
| پی | دنبال | ارک | قلعه، دژ |
| رفعت | اوج ، بلندی، والایی | بساط | گستردنی |
| او را نگین کرده بودند | گرداگرد او را گرفته بودند | ||
| مغتنم | با ارزش، غنیمت شمرده | ||
| مسامحه | آسان گرفتن، ساده انگاری | ||
| شماتت | سرکوفت، سرزنش، ملامت | ||
| نی قلیان | نی ای که از آن قلیان سازند | ||
| ابلاغ | رساندن نامه یا پیام به کسی | ||
| مخاطره | خطر، خود را در خطر انداختن | ||
| چفت | بست، زرفین، قلاب پشت در | ||
| فرنگی مآبی | به شیوۀ فرنگی ها و اروپایی ها | ||
| تمام عیار | کامل و بی نقصان، پاک، خالص | ||
| قُلا کردن | کمین کردن، در پی فرصت بودن | ||
| تعلیمی | عصای سبکی که به دست گیرند | ||
| هست و نیست | اصطلاح عامیانه است؛ بی برو برگرد | ||
| عیار | خالص، سنجه، مقابل غش و ناپاکی | ||
| شوربا | آش ساده که با برنج و سبزی می پزند | ||
| قدّاره | جنگ افزاری شبیه شمشیر پهن و کوتاه | ||
| نخ قند | نوعی نخ که از الیاف کَنَف ساخته می شود | ||
| هپل و هپو | لاقید و لا ابالی، هرج و مرج، دست و پا چلفتی | ||
| بقچه | پارچه بزرگی که در آن جامه و انواع قماش پیچند | ||
| فرنگی مآب | کسی که به آداب اروپاییان رفتار می کند، متجدّد | ||
| نوحه | آنچه در مراسم سوگواری و عزاداری خوانده می شود | ||
| شاه چراغ | لقبی که مردم شیراز به احمدبن موسی (ع) داده اند | ||
| قوّال | در اینجا مقصود بازیگر نمایش های دوره گردی است | ||
| زاد المعاد و کتاب جودی | کتاب دعا از علامه مجلسی و عبدالجواد جودی دورهٔ قاجار | ||
| کلون | قفل چوبی که پشت در نصب می کنند و در را با آن می بندند | ||
| قبا | نوعی جامۀ جلو باز که دو طرف جلو آن با دکمه بسته می شود | ||
| هردم بیل | هردن بیر (اصطلاح عامیانه و ترکی است)؛ بی نظم و بی ترتیب | ||
| میرپنج | افسر ارشدی که فرماندهِ عدهای سرباز در حدود پنج هزار تن بود | ||
| آستانه | قطعۀ زیرین چهارچوب در یا پنجره؛ در این درس، نقطۀ آغاز یک کار | ||
| مشروعیّت | منطبق بودن رویه های قانون گذاری و اجرایی حکومت با نظر مردم آن کشور | ||
برای مشاهده گام به گام سایر صفحات کتاب کافیست آن را در گوگل به همراه عبارت «حالا درس» جست و جو کنید.
