نثر روان حکایت باغبان نیک اندیش فارسی نهم

در این نوشته با نثر روان حکایت باغبان نیک اندیش فارسی نهم همراه شما هستیم.

نثر روان حکایت باغبان نیک اندیش فارسی نهم

نثر روان «حکایت: باغبان نیک اندیش»:

حکایت

باغبان نیک اندیش

خسرو گفت: ای پیرمرد، در موسم کهن سالی و فرتوتی، کار ایّام جوانی، پیشه کرده ای.

پادشاه گفت: «ای پیرمرد، در زمان پیری کارهای دورۀ جوانی را انجام می دهی».

وقت آن است که دست از این میل و آرزو برداری و درخت اعمال نیک در بهشت بنشانی.

وقت آن رسیده که این کارهای دنیا را کنار بگذاری و کارهای شایسته ای را انجام دهی تا به بهشت بروی.

مفهوم بند:

ترک دنیا و جمع کردن پاداش اعمال معنوی

آرایه ادبی:

درخت، بنشانی ←   مراعات نظیر

درخت اعمال نیک  ← تشبیه «اعمال به درخت تشبیه شده است»

چه جای این حرص و هوس باطل است؟ درختی که تو امروز نشانی، میوه ی آن کجا توانی خورد؟

تو با این پیری نباید به دنبال کارهای بیهوده باشی. چون تو، تا زمان بزرگ شدن این درخت و محصول دادن آن، زنده نمی مانی و ثمر و نتیجۀ آن را نخواهی دید.

آرایه ادبی:

درختی که تو امروز نشانی، میوه ی آن کجا توانی خورد؟ ←   پرسش انکاری (استفهام انکاری)

باغبان پیر و پاک دل گفت: «دیگران نشاندند، ما خوردیم؛ اکنون ما بنشانیم تا دیگران خورند.»

باغبان پیر و مهربان گفت: دیگران، قبل از ما زحمت ها کشیده اند و ما حاصل زحمت آن ها استفاده کردیم، الآن ما می کاریم تا آیندگان از آن ها، استفاده کنند.