در این نوشته با جواب صفحه 103 هدیه پنجم همراه شما هستیم.
جواب صفحه 103 هدیه پنجم
گفت و گو کنیم
جمله‌ای از امام خمینی (ره) در ابتدای کتاب درسی آمده است؛ آن را اینجا بنویسید. چگونه می توانیم به این سفارش امام عمل کنیم؟
با خوب درس خواندن، تلاش برای یادگیری بیشتر، احترام به پدر و مادر و معلّم
بررسی کنید
امام همیشه به من می گفتند: درساعت تفریح، درس نخوانید و در ساعت درس خواندن، تفریح نکنید؛ هر کدام در جای خود . ایشان گفتند: از زمان کودکی یاد ندارم که هیچ وقت ساعت این دو را با هم عوض کرده باشم
اطرافیان امام خمینی درباره ی قرآن خواندن ایشان می گفتند: امام خمینی هر روز چند مرتبه قرآن می خواندند؛ معمولاً بعد از نماز صبح و قبل و بعد از نمازهای روزانه قرآن می خواندند. ایشان در هر فرصتی که بین کارهای روزان هشان پیش می آمد، نیز قرآن قرائت می کردند.
نزدیک به سیصد تا چهارصد خبرنگار اطراف منزل امام جمع شده بودند. تختی گذاشتند و امام روی آن نشستند. تمام دوربین ها کار می کرد: دو سه سؤال از امام شد که صدای اذان ظهر شنیده شد. امام بلند شدند و محل را ترک کردند و فرمودند: وقت نماز ظهر می گذرد؛ تمام حاضران متعجّب شدند: کسی از امام خواهش کرد چند دقیقه ای صبر کنید تا حدّاقل چهار پنج سؤال دیگر بشود. امام با قاطعیت فرمودند: «به هیچ وجه نمی شود» و رفتند.
امام ورزش را دوست داشت؛ ولی رشته ی ورزشی خاصّی را ترجیح نمی داد؛ از کودکی تمرین های ورزشی را انجام می داد: امام تا اواخر عمر خود روزی یک ساعت و نیم پیاده روی می کرد و حرکت های ورزشی را به راحتی انجام می داد و مرتّب حرکاتی را که پزشکان تجویز کرده بودند انجام می داد.
الف) هر یک از این خاطره‌ها به کدام ویژگی امام اشاره می کند؟
خاطره ی اوّل: هدر ندادن زمان و برنامه ریزی مناسب
خاطره ی دوم: زیاد خواندن قرآن
خاطره ی سوم: التزام به نماز اوّل وقت و ایمان به خدا
خاطره ی چهارم: ورزش کردن
ب) کدام یک از این ویژگی ها را بیشتر دوس دارید؟ چرا؟
التزام به نماز اوّل وقت، زیرا انسان با توکّل به خدا و اهمّیّت دادن
به خدا، هم در دنیا و هم در آخرت موفّق خواهد بود.
ج) کدام‌یک از این خاطره‌ها با این پیام قرآنی ارتباط دارد؟
فَاقرَبوا ما تَیَسَّرَ مِنَ القُران… «مزّمّل، 20»
به هر اندازه که می توانید قرآن بخوانید.
اطرافیان امام خمینی درباره ی قرآن خواندن ایشان می گفتند: امام خمینی هر روز چند مرتبه قرآن می خواندند؛ معمولاً بعد از نماز صبح و قبل و بعد از نمازهای روزانه قرآن می خواندند. ایشان در هر فرصتی که بین کارهای روزانه شان پیش می آمد، نیز قرآن قرائت می کردند.